#7 Als je lichaam niet doet wat jij zou willen

Er is tegenwoordig steeds meer in de media over zelfliefde, zelfzorg, goed voor je lichaam zorgen,...

Mijn proces naar liefde voor mijn lichaam loopt, zoals jullie weten, al een tijdje. Mijn lichaam ziet er niet uit als het standaard lichaam dat we in de media te zien krijgen.  Maar laat ons nu even eerlijk zijn: 'hoe standaard zijn de lichamen die we wel te zien krijgen in de media?'   

De media en social media waren voor mij een groot hindernissenparcours in mijn tocht naar zelfliefde, daarover komt sowieso nog een aparte blog.  Maar een andere moeilijkheid waarmee ik geconfronteerd word, is dat mijn lichaam niet altijd doet wat ik zou willen.

Momenteel word ik daar nogmaals mee geconfronteerd.  Ik had afgelopen december een hersenvliesontsteking naar aanleiding van vergevorderde sinusitis.  Iets wat niet zo snel gebeurd, maar ik had het geluk dat ik één van de uitzonderingen was op deze regel.  Gelukkig was ik er op tijd bij en moest ik slechts 2 weken in het ziekenhuis verblijven.  Maar desondanks zijn die 2 weken niet zo evident als mama, en al helemaal niet als bewust alleenstaande mama. Gelukkig heb ik fenomenaal goede ouders die helemaal klaar stonden en die (ten koste van hunzelf) super goed voor mijn zoontje gezorgd.

Die meningitis ging gepaard met gewichtstoename.  Of nee, dat vertel ik verkeerd.  Om die meningitis te behandelen kreeg ik cortisone en antibiotica toegediend.  Bovendien voelde ik me moe, werd er even helemaal niets bewogen en vluchtte ik in voeding om terug wat meer energie te voelen.  Uiteraard belandde ik hierdoor in een vicieuze cirkel: Geen energie dus eten, geen fut om echt te koken dus maar eerder voor de snelle oplossing gaan waardoor je lichaam uiteraard te veel vet en suikers binnen krijgt die dan worden opgeslagen in je lijf.  

Ik slaagde er al in om dit patroon snel te doorbreken.  Ik heb mijn lichaam zo goed mogelijk gevoed.  Ik heb het mezelf gemakkelijker gemaakt door een foodbox te laten leveren, waardoor ik lokale groenten en vlees at plus geen energie moest verspillen aan winkelen noch aan het opzoeken van recepten.  Intussen ben ik ook weer beginnen te sporten én slaag ik er langzaam in om terug een beetje af te slanken.  

Dat klopt helemaal.  Ik geloof niet in afslanken om je lichaam liever te leren zien.  Maar ik geloof wel dat je lichaam kan aangeven wanneer het last heeft van een te hoog gewicht.  En daarvan had ik effectief last.  Ik voelde rugpijn wanneer ik mijn zoontje moest opheffen, ik was heel snel buiten adem,...

Dus dan sta ik er ook voor om net MET liefde voor je lichaam, te gaan werken aan gezonde voeding en voldoende beweging.  De combo van deze twee heeft altijd een gunstig effect op mijn gemoedstoestand en daar draait het rond.  

Dit is een motto waarin ik geloof, maar dat maakt het niet altijd gemakkelijker.  Morgen onderga ik namelijk een ingreep om te voorkomen dat mijn sinusitis nogmaals zo erg wordt.  Dat betekent dat er weer een periode van overgave aankomt.  Een periode waarin ik niet altijd alles kan doen wat ik zou willen doen.  Maar ik ben vast besloten om goed naar mijn lichaam te luisteren.  Ik ben vast besloten om het de rust te geven wat het nodig heeft, maar er ook goed voor te zorgen wanneer het daarom vraagt.  In het begin van zo'n herstelperiode betekent goede zorg vooral dat ik veel rust neem en het mezelf wat gemakkelijker maak, maar geleidelijk aan zal ik ook weer kunnen bewegen en meer energie voelen om te koken.  En ik ben van plan om goed te luisteren naar mijn lijf.

En hoe confronterend ik het ook altijd vind dat ik af en toe een beetje rust moet nemen.  Ik doe het wel.  Soms met pijn in het hart, maar ik weet dat ik het nodig heb.  En hoe beter ik voor mijn lichaam zorg, hoe sneller ik weer springlevend zal zijn elkaar om nieuwe avonturen tegemoet te gaan.