Hoe kan ik leren me niet meer te schamen voor mijn lijf?
Hoppa, meteen met de billen bloot.
Ik heb mezelf jarenlang geschaamd voor mijn lichaam.
Op mijn 10 jaar onderging ik een operatie waarna ik veel antibiotica en cortisone moest nemen. Hierdoor zag mijn lichaam er anders uit dan mijn klasgenoten. Ik droeg beduidend meer gewicht mee en daar schaamde ik me voor. Ik werd bijgestaan door een diëtiste en mijn ouders en zussen deden alles om me goed te doen voelen, maar toch schaamde ik me voor mijn lijf.
Tijdens de gewone dagen viel dat nogal mee, maar tijdens de lessen lichamelijke opvoeding was het zeer confronterend. Die shortjes hadden nogal korte pijpjes die al snel naar boven schoten. Ik voelde me verschrikkelijk als ik daarin moest rondlopen. Om nog niet te spreken over de zwemlessen.
Tijdens je tienerjaren wordt de basis gelegd van je lichaamsbeeld.
En die basis ging dus al goed mis voor mezelf. Ik droeg kleren met de fixatie dat ze zouden ‘camoufleren’ hoe mijn lichaam er werkelijk uitzag.
Die schaamte voor mijn lichaam sleurde ik nog jaren mee.
Ook in mijn volwassen jaren trachtte ik mijn lichaam zo goed mogelijk te verstoppen. Ik droeg laagjeskledij genre Cora Kemperman. Wanneer ik weg ging, trok ik constant mijn trui naar beneden want die buik die mocht niemand zien.
Het strand probeerde ik ten allen tijde te vermijden, en als het dan toch niet anders kon, dan probeerde ik ofwel een shortje over mijn badpak te dragen, ofwel legde ik al snel een handdoek over mijn buik.
Herken jij dit?
Enkele jaren geleden groeide het besef. Na het zoveelste gefaalde dieet hoorde ik de podcast van Marjena Moll waarin ze zei dat ik mijn lichaam niet slank kan haten. Er klikte iets in mijn hoofd, want dat was exact wat ik aan het proberen was.
Ok, mijn lichaam ziet er niet uit als een standaard lichaam.
Maar wat is een standaard lichaam eigenlijk? Het is een illusie.
Aan elk lichaam is er wel een imperfectie. En ga ik mijn lijf dan haten omwille van de imperfecties. Wat een verspilling van mijn tijd.
Ed Sheeran maakte er een liedje over, gezongen door One Direction ‘little things’. Het zijn de kleine dingen die je uniek maken. In plaats van ze te haten, omarm ze. Ze zijn een onderdeel van jou. Dus in plaats van je te schamen over je lijf… omarm het. Het maakt jou tot de unieke mens die je bent!
Is het niet zonde alle tijd en alle energie die je verspilt aan het haten van je lijf?
Het verandert er niets aan. Dus in plaats van je te schamen, tracht het te accepteren, te omarmen. Tracht jezelf te koesteren zoals je je kind koestert.
Gisteren maakte ik een wandeling langs de nete in Lier. En plots besefte ik hoeveel ik aan het genieten was van de natuur. Terwijl, als je inzoomt, je ook onkruid ziet staan, modder,… Maar daar draait het niet om. Het complete plaatje is mooi. Dat geldt zo voor alles in de natuur. Ook voor jouw lijf!
---
Helpt deze blog jou?
Ik hoop natuurlijk van wel want elke week schrijf ik met plezier om jou verder te helpen door het delen van mijn gevoelig verhaal zodat ik ook jou kan inspireren in jouw proces om JEZELF graag te leren zien zoals je NU bent. Ik wil je helpen om los te breken van verwachtingen waar je aan moet voldoen en VOLUIT TE KIEZEN VOOR ZELFLIEFDE?
Wil jij dit delen omdat jij mee wil helpen om de wereld meer INCLUSIEF te maken voor ALLE LICHAAMSTYPES?
Dan kunnen we samen de wereld tot een schonere plek maken.
Dikke kus
Isabel
PS: Wil je al aan de slag? Download dan zeker mijn gratis ebook met 9 manieren om je lichaam liever te leren zien!
0 Comments