Het is een gevoel dat velen van ons maar al te goed kennen - het gevoel van falen na weer een mislukt dieet. De eindeloze cyclus van streng zijn voor onszelf, het volgen van rigide regels, het zien van een kleine misstap als een enorme teleurstelling. Ons ego neemt de controle over en fluistert ons in dat we niet genoeg zijn, dat we gefaald hebben als vrouw, partner, moeder... We vergeten te kijken naar het grotere plaatje, naar het feit dat ons lichaam meer is dan alleen een getal op de weegschaal.

Als coach gespecialiseerd in zelfaanvaarding en het leren om ons lichaam te omarmen, zie ik keer op keer hoe cliënten zichzelf laten leiden door perfectionisme en hun ego. Ze worden gekweld door schuldgevoelens na een kleine misstap, alsof ze alles wat ze tot dan toe hebben bereikt teniet hebben gedaan. Maar wat ze vergeten, is dat elke misstap een kans is om te leren en te groeien.

Ons ego vertelt ons dat we alleen waardevol zijn als we perfect zijn, als we voldoen aan onrealistische normen van schoonheid en perfectie. Maar de waarheid is dat ons lichaam ons zoveel meer biedt dan dat. Het stelt ons in staat om te bewegen, te ervaren, te voelen. Het geeft ons de mogelijkheid om lief te hebben, te lachen, te leven.

Als coach moedig ik mijn cliënten aan om voorbij het oppervlakkige te kijken, om hun lichaam te zien voor wat het werkelijk is - een bron van kracht, veerkracht en schoonheid. Ik nodig je uit om op zoek te gaan naar wat er fout is gegaan, niet om schuldigen aan te wijzen, maar om te begrijpen en te groeien. Want als we leren om te luisteren naar ons lichaam, om te zorgen voor onszelf op een manier die liefdevol is in plaats van streng dan zijn we zoveel stappen vooruit.  Dan pas kunnen we gaan leren op een manier die bij ons past.  Dan pas kunnen we onszelf graag gaan zien zoals we zijn en de oneindige waarde die deze levenslessen meedragen leren omarmen.  Want je kan jezelf niet graag zien als je je eigen fouten ook niet leert omarmen.  Je kan je lichaam niet graag leren zien als je niet leert kijken naar het totaalplaatje maar je blijft fixeren op de minpuntjes.  Het draait erom dat je moet leren kijken naar het geheel.  

Het is een reis, dat zeker. Er zullen ups en downs zijn, momenten van zelftwijfel en momenten van triomf. Maar elke stap brengt ons dichter bij zelfaanvaarding, bij het omarmen van wie we werkelijk zijn. Dus laten we stoppen met onszelf te veroordelen voor elke misstap, en in plaats daarvan leren om onszelf lief te hebben, imperfecties en alles.

Want uiteindelijk is dat het grootste geschenk dat we onszelf kunnen geven - de vrijheid om te zijn wie we zijn, zonder excuses, zonder voorwaarden. En dat, mijn vrienden, is waar echte schoonheid begint.